środa, 28 listopada 2012

Rozdział 23

Wróciłam do domu, a w głowie miałam wciąż rozmowę z Sarah i Adamem. Zdawali się być zaskoczeni faktem, że jestem w związku z Harrym. Zastanawiała mnie też reakcja Adama. W chwili, w której to usłyszał, nie odezwał się już w ogóle. Stał zgaszany przypatrując się mi i Harremu i Sarah, która gratulowała nam chyba z dziesięć razy pod rząd.
-Tak bardzo się cieszymy- powiedziała kolejny raz Sarah- prawda?
Tutaj zwróciła się do Adama, ten jednak nie odpowiedział, ale nikt nie zwrócił na to zbytniej uwagi.
Tak minęła mniej więcej nasza krótka pogawędka na szpitalnych schodach. Teraz siedziałam w pokoju bojąc się włączyć komputer, bo się co zobaczę na portalach społecznościowych. Jednak ciekawość zwyciężyła.. Chyba  zresztą jak zawsze.. Mówi się, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła, ale też nie wolno zapominać, jak czasem bardzo nam pomaga. Dowiadujemy się dzięki niej wielu nowych rzeczy, które chcemy bardziej, lub mniej wiedzieć. Nie żyjemy już w ciągłej nie wiedzy, ale się rozwijamy. Gdyby Leonardo da Vinci i jemu współcześni ludzie nie zaczęli interesować się wnętrzem ciała, to czy dziś znalibyśmy naszą własną anatomię? Odpowiedz brzmi: nie. Także po tych krótkich rozmyślaniach nad światem ,,co by było gdyby", włączyłam Twitter. Obserwujących przybyło mi sporo i to w tysiącach, ale tego się spodziewałam. Otworzyłam interakcje i szybko przebiegłam wzrokiem po znajdujących się tam twetach. Dużo fanek życzyło nam szczęścia, z żadnymi niemiłymi opiniami się nie spotkałam, więc już z ulgą wyłączyłam komputer.
Po chwili zadzwoniła moja komórka. Spojrzałam na wyświetlacz. Adam. Zastanawiałam się czemu do mnie dzwoni. Mimo, że między nami było już wszystko dobrze, to nadal ze sobą rozmawialiśmy 'od święta'. Miałam wrażenie, ze to co skończyło się wraz z naszym związkiem, skończyło się na zawsze. Po prostu wygasła jakaś iskra, która sprawiała że zawsze trzymaliśmy się razem.
-Tak?- odebrałam
-Musimy się spotkać- usłyszałam od razu
-Musimy?- powtórzyłam
-Tak, to bardzo ważne- głos Adama był zdeterminowany
-Jak chcesz o możesz do mnie przyjść, nie ma nikogo w domu...
-Liama też? Bo on mnie chyba nie zbyt lubi..
-Liam już tu nie mieszka..- powiedziałam
-Tak? Dobra to będę za 10 minut
Zdziwił mnie fakt, że Adam nie wiedział nic o przeprowadzce Liama, ale oni z reguły się nie lubili. Zawsze było to samo: ciągłe docinki z obu stron.
Po nie całych dziesięciu minutach do drzwi zadzwonił dzwonek. Otworzyłam je i wpuściłam Adama do środka.
-Wszystko w porządku?- zapytałam
-Oczywiście..- popatrzyłam na niego, był bardzo rozkojarzony
Poprowadziłam go do kuchni, gdzie oboje usiedliśmy.
-O co chodzi?- spytałam
-Przepraszam..
-Za co?- zdziwiłam się
-Za to co ci zrobiłem.. po prostu nie chcieliśmy Cię stracić..
-To już zamknięty rozdział- mruknęłam nie chcąc wracać już do tej historii- tylko to chciałeś mi powiedzieć?
-Nie- brzmiała odpowiedź
-Więc..?
-Kocham Cię
Popatrzyłam prosto na jego twarz. Nie kłamał. Znałam go bardzo długo i zawsze wiedziałam kiedy nie mówił prawdy.
-Co?- spytałam chcąc zyskać na czasie
-Kocham Cię- powtórzył- zawsze kochałem
-Czemu mi to mówisz?- spytałam
-W ostatnim czasie uświadomiłem sobie co straciłem, przypomniałem sobie jak to się stało, że Cię pokochałem...
-Co chcesz zrobić?
-Wróć do mnie- w jego głosie można było usłyszeć błaganie
-Jestem z Harrym, a ty z Sarah..
-Zerwę z nią.. proszę..
-Myślisz że jesteśmy idiotkami?- wkurzyłam się- że możesz sobie zmieniać dziewczyny jak ci się uzna?- warknęłam
-Ale..
-Idź już- mruknęłam
Adam zostawił mnie samą. Nie protestował, nie zaprzeczył, po prostu wyszedł. Nie rozumiałam tylko jak po tym wszystkim śmiał jeszcze mi to mówić. Te słowa po zerwaniu powiedział mi już któryś raz, ale nie chciałam ich słuchać. Mimo, że jakaś cześć mnie była przekonana że mówi prawdę, to wolałabym tego nie słyszeć. Tak by było po prostu łatwiej.

Godzinę później
Spotkałam się z Harrym. Czy on był tym jedynym? Nie wiedziałam, nie znałam odpowiedzi na to pytanie. Jakaś część mnie go w pewnym sensie kochała, a już na pewno fascynowała, natomiast druga była po stronie Adama. Chciałam o nim zapomnieć, ale nie potrafiłam. Nie potrafiłam dokonać rzeczy, która teraz powinna być dla mnie najważniejsza.  Nie mogłam żyć przeszłością, tylko przyszłością. Powinnam zwracać uwagę na to co mnie otacza, zapomnieć o tym co było kiedyś między mną i Adamem.
Poczułam ciepło, odwróciłam się gwałtownie, okazało się, ze Harry mnie objął a teraz ze zdziwieniem patrzył na mnie, na moja reakcję, zupełnie zapomniałam, ze jeszcze tu jest.
Nasze spojrzenia się spotkały.. Harry uśmiechnął się i mnie pocałował, nie odwzajemniłam pocałunku nadal zagłębiona świecie wspomnień.
________________
1.Przepraszam, że ten rozdział jest taki trochę nieskładny, ale właśnie przy tym miałam ogłosić zawieszenie bloga. Jednak tak się nie stało i jak na razie nadal będę go prowadzić.
2. Dziękuję za kolejna nominację,już piątą i szóstą którą otrzymałam od



1. Co motywuje Cię do pisania ?
Trudno określić. Myślę że to co mnie otacza, zmiany, które zachodzą w moim życiu i wokół mnie ;D
2. Jakie wspomnienie nasuwa Ci się najszybciej, gdy myślisz o dzieciństwie ?
Wspólnie spędzone chwile z dziadkami
3. Co znaczy dla Ciebie słowo "przyjaźń" ?
Coś co kiedyś straciłam dwukrotnie. Nie mam za dobrych skojarzeń z tym słowem.
4. Wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia ?
Nie wiem- nigdy nie przeżyłam
5. Dlaczego akurat do One Direction zapawałaś sympatią ?
W sumie na poczatku to był przypadek, dopiero potem zaczęłam ich poznawać dzięki Video Diary i to mnie zaciekawiło, z czasem chciałam wiedzieć coraz więcej.
6. Od kiedy jesteś Directioners ?
Już rok
7. Jaka jest Twoja najważniejsza rzecz w życiu ?
 Szczęście najblizszych dla mnie osób jest dla mnie bardzo ważne
8. Czy Twoi znajomi wiedza o tym, że masz bloga ?
Tylko jedna osoba ( i to nie Directionerka) ;D
 9. Co robisz w wolnym czasie ?
Jeżdżę na rowerze, słucham muzyki, chodzę na spacery, bawię się z psem
10. Która piosenka z THM jest najbliższa Twojemu sercu ?
Little Thing
11. Co chcesz wiedzieć o przyszłości ?
Nie chcę jej znać, jest dobrze tak jak jest ;D

A teraz  dreamergirlxoxo:
 1. Ulubiony ciuch?
Wszelkiego rodzaju tuniki
 2. Największe marzenie.
Poznać 1D i Josha, pojechać do Hiszpanii i Anglii, zdać maturę za rok xd 
 3. Fajny chłopak vs najlepsze kumpele. Dlaczego?
Najlepsze kumpele, bo z nimi tworzą się niesamowite wspomnienia, więcej przypałów itd xd
 4. Kok vs rozpuszczone?
Rozpuszczone
 5. Najbardziej chcesz spotkać?
Znajomych z którymi nie mam już kontaktu
6. Ulubiona piosenka 1D?
Little Thing
7. Najlepszy dzień Twojego życia?
Urodziny w zeszłym roku, byłam na koloni i o północy znajomi śpiewali mi Sto lat budząc tym opiekunów
8. Jesteś optymistką czy pesymistką? Uzasadnij.Optymistka, zawsze szukam dobrych stron w danych sytuacjach, bo przecież zawsze mogło być gorzej
9. Ulubiony napój.
Frugo10. Coś co na pewno nie osiągniesz.
Mimo, ze mam wrażenie że jest wiele takich rzeczy, to wierzę że mi się uda wiec na razie nie ma xd
11. Twoja mocna strona?
Chyba ten optymizm xd

Nominacji żadnych i pytań nie daję bo dałam je w poprzednim poście i trochę głupio jakbym nominowała znowu te same osoby ;D

11 komentarzy:

  1. świetny rozdział, naprawdę. Zdziwiło mnie zachowanie Adama, ale z tego co czytam to zwykły dupek, więc mogłam się tego spodziewać.

    Pozdrawiam i czekam kolejnych :)

    OdpowiedzUsuń
  2. nie proszę nie zawieszaj bloga.dzięki niemu czuję się dobrze i jestem szczęśliwa.Blog jest bardzo ładny,a opowiadania bombowe...KOCHAM TEGO BLOGA...

    OdpowiedzUsuń
  3. Mówię nie. jakie zawieszenie blloga ? co to ma znaczyć ? nie możesz. zabraniam !

    OdpowiedzUsuń
  4. SUPER ROZDZIAŁ!!! Pisz szybko kolejny ;D

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie no tak na poważnie, rób co chcesz, ale szanuję Twoją decyzję, blog na prawdę świetny, mam nadzieję, że kiedyś go odwiesisz i znowu będę mogła przeczytać kolejne,wtedy już nowe rozdziały. Chyba z rozpaczy zacznę go czytać ponownie, ale jak powiedziałam, blog na prawdę świetny, masz ogromny talent, ale to chyba żadna nowość, bo powtarzam Ci, od momentu kiedy przeczytałam pierwszego posta. kocham tego bloga i oczywiście Ciebie moja M. :*

    OdpowiedzUsuń
  6. Rozdział genialny <3
    Kiedy napisałaś, że chciałaś ogłosić zawieszeniem bloga, serce normalnie stanęło mi na chwilę. Nawet nie wiesz jaką ulgę poczułam, gdy jednak okazało się, że piszesz go dalej ;P
    Czekam na nn ^^

    OdpowiedzUsuń
  7. ciekawe co bedzie dalej :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Chcę Cię oficjalnie zaprosić do zgłoszenia się do recenzji Twojego bloga o 1D. Jeśli chcesz wiedzieć jak piszesz oraz jak jest on postrzegany przez innych wystarczy, że się zapiszesz. Jest on stworzony specjalnie dla #directioners. Możesz również zgłosić się do recenzowania, nie mam jakiś specjalnych wymagań, a pomagasz w tworzeniu innych opowiadań ;)
    Zapraszamy http://officialreviews-aboutonedirection.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  9. omnomomomomo jak zwykle świetny rozdział <3 czekam na kolejny :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Fajny zajrzyj do mnie jak bd mogła : http://www.h-i-s-t-o-r-i-e.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń